تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 می‌کند مستی گوارا تلخی ایام را وای برآن کس که می‌آید درین محفل به هوش

1 بخت ما چون بید مجنون سرنگون افتاده است همچو داغ لاله، نان ما به خون افتاده است

1 در چشم پاکبازان، آن دلنواز پیداست آیینه صاف چون شد، آیینه ساز پیداست

1 تمام از گردش چشم تو شد کار من ای ساقی ز دست من بگیر این جام را کز خویشتن رفتم

1 چون صبح، خنده با جگر چاک می‌زنیم در موج خیز خون، نفس پاک می‌زنیم

1 دلتنگ از ملامت اغیار نیستم چون گل، گرفته در بغل خار نیستم

1 بی حاصلی است حاصل دل تا بود درست این شاخ چون شکسته شود بار می‌دهد

1 عافیت می‌طلبی، پای خم از دست مده که بلاها همه در زیر سر هشیاری است

1 ادب پیر خرابات نگهداشتنی است طبع پیران و دل نازک اطفال یکی است

1 نچیده گل ز طرب، خرج روزگار شدم چو غنچه‌ای که به فصل خزان گشاده شود