دم جان بخش نسیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 613
1. دم جان بخش نسیم سحری را دریاب
پیش ازان کز نفس خلق مکدر گردد
دزدی بوسه عجب از صائب تبریزی دیوان اشعار 614
1. دزدی بوسه عجب دزدی خوش عاقبتی است
که اگر بازستانند، دو چندان گردد!
هرگز ز کمانخانهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 615
1. هرگز ز کمانخانهٔ ابروی مکافات
تیری نگشایم که به من باز نگردد
طریق کفر و دین از صائب تبریزی دیوان اشعار 616
1. طریق کفر و دین در شاهراه دل یکی گردد
دو راه است این که در نزدیکی منزل یکی گردد
چو برگ سبز کز از صائب تبریزی دیوان اشعار 617
1. چو برگ سبز کز باد خزانی زرد می‌گردد
نشیند هر که با من یک نفس، همدرد می‌گردد
به پیغامی مرا از صائب تبریزی دیوان اشعار 618
1. به پیغامی مرا دریاب اگر مکتوب نفرستی
که بلبل در قفس از بوی گل خشنود می‌گردد
گرانی می‌کند از صائب تبریزی دیوان اشعار 619
1. گرانی می‌کند بر تن، چو سر بی جوش می‌گردد
سبو چون خالی از می گشت، بار دوش می‌گردد
آدمی پیر چو شد، از صائب تبریزی دیوان اشعار 620
1. آدمی پیر چو شد، حرص جوان می‌گردد
خواب در وقت سحرگاه گران می‌گردد
ز روی گرم، کار از صائب تبریزی دیوان اشعار 621
1. ز روی گرم، کار مهر تابان می‌کند ساقی
ازین میخانه کس با دامن‌تر بر نمی‌گردد
دلیل راحت ملک از صائب تبریزی دیوان اشعار 622
1. دلیل راحت ملک عدم همین کافی است
که هر که رفت به آن راه، برنمی‌گردد
مرا نتوان به از صائب تبریزی دیوان اشعار 623
1. مرا نتوان به نازو سرگرانی صید خود کردن
نگردم گرد معشوقی که گرد دل نمی‌گردد
عزیزی هر که را از صائب تبریزی دیوان اشعار 624
1. عزیزی هر که را در مصر هستی از سفر آید
مراداغ دل گم گشته از نو تازه می‌گردد