تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 می‌توان خواند از جبین خاک، احوال مرا بس که پیش یار حرفم بر زمین افتاده است !

1 گر گلوگیر نمی‌شد غم نان مردم را همه روی زمین یک لب خندان می‌بود

1 سر زلف تو نباشد سر زلف دیگر از برای دل ما قحط پریشانی نیست !

1 اختلافی نیست در گفتار ما دیوانگان بیش از یک ناله در صد حلقهٔ زنجیر نیست

1 میدان تیغ بازی برق است روزگار بیچاره دانه‌ای که سر از خاک برکشید

1 دل درستی اگر هست آفرینش را همان دل است که فارغ ز خویش و پیوندست

1 دل را به هم شکن که ازین بحر پر خطر تا نشکند سفینه به ساحل نمی‌ورد

1 دست بر هر چه فشاندم به رگ جان آویخت دامن از هر چه کشیدم به گریبان آویخت

1 کس زبان چشم خوبان را نمی‌داند چو ما روزگاری این غزالان را شبانی کرده‌ایم !

1 ز گاهواره تسلیم کن سفینهٔ خویش میان بحر بلا در کنار مادر باش