خامهٔ نقش اگر از صائب تبریزی دیوان اشعار 517
1. خامهٔ نقش اگر گردد نسیم دلگشا
غنچهٔ تصویر، خندیدن نمی‌داند که چیست
ای خضر، غیر داغ از صائب تبریزی دیوان اشعار 518
1. ای خضر، غیر داغ عزیزان و دوستان
حاصل ترا ز زندگی جاودانه چیست ؟
دل رمیده ما را از صائب تبریزی دیوان اشعار 519
1. دل رمیده ما را به چشم خود مسپار
سیاه مست چه داند نگاهبانی چیست
ای کوه طور، گردن از صائب تبریزی دیوان اشعار 520
1. ای کوه طور، گردن دعوی مکن بلند
آخر دل شکسته ما جلوه‌گاه کیست ؟
مکن سپند مرا از صائب تبریزی دیوان اشعار 521
1. مکن سپند مرا دور از حریم وصال
که بیقراری من خالی از تماشا نیست
تشنه چشمان را از صائب تبریزی دیوان اشعار 522
1. تشنه چشمان را ز نعمت سیر کردن مشکل است
دشت اگر دریا شود، ریگ روان سیراب نیست
از عمر رفته حاصل از صائب تبریزی دیوان اشعار 523
1. از عمر رفته حاصل من آه حسرت است
جز زنگ از شمردن این زر به دست نیست
شبنم دو بار بازی از صائب تبریزی دیوان اشعار 524
1. شبنم دو بار بازی بستان نمی‌خورد
دل را به رنگ و بوی جهان بازگشت نیست
ای که خود را در از صائب تبریزی دیوان اشعار 525
1. ای که خود را در دل ما زشت منظر دیده‌ای
رنگ خود را چاره کن، آیینهٔ ما زرد نیست
سینه صافان را از صائب تبریزی دیوان اشعار 526
1. سینه صافان را غباری گر بود بر چهره است
در درون خانهٔ آیینه راه گرد نیست
چشم من و جدا ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 527
1. چشم من و جدا ز تو، آنگاه روشنی ؟
روزم سیاه باد که چشمم سفید نیست
امید دلگشاییم از صائب تبریزی دیوان اشعار 528
1. امید دلگشاییم از ماه عید نیست
این قفل بسته، گوش به زنگ کلید نیست