شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت از صائب تبریزی دیوان اشعار 505
1. شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت
حضور خاطر عاشق هنوز در سفرست
آب در پستی عنان خویش نتواند گرفت از صائب تبریزی دیوان اشعار 506
1. آب در پستی عنان خویش نتواند گرفت
عمر را در موسم پیری شتاب دیگرست
از می، خمار آن لب میگون ز دل نرفت از صائب تبریزی دیوان اشعار 507
1. از می، خمار آن لب میگون ز دل نرفت
داغ شراب را نتواند شراب شست
درین بساط، به جز شربت شهادت نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 508
1. درین بساط، به جز شربت شهادت نیست
میی که تلخی مرگ از گلو تواند شست
شیرین به جوی شیر بر آمیخت چون شکر از صائب تبریزی دیوان اشعار 509
1. شیرین به جوی شیر بر آمیخت چون شکر
خسرو دلش خوش است که بزم وصال ازوست
میان شیشه و سنگ است خصمی دیرین از صائب تبریزی دیوان اشعار 510
1. میان شیشه و سنگ است خصمی دیرین
دل مرا و ترا چون توان به هم پیوست ؟
بر مهلت زمانهٔ دون اعتماد نیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 511
1. بر مهلت زمانهٔ دون اعتماد نیست
چون صبح در خوشی بسر آور دمی که هست
دلبستگی است مادر هر ماتمی که هست از صائب تبریزی دیوان اشعار 512
1. دلبستگی است مادر هر ماتمی که هست
می‌زاید از تعلق ما هر غمی که هست
صبح آدینه و طفلان همه یک جا جمعند از صائب تبریزی دیوان اشعار 513
1. صبح آدینه و طفلان همه یک جا جمعند
بر جنون می‌زنم امروز که بازاری هست!
عرق شرم مرا فرصت نظاره نداد از صائب تبریزی دیوان اشعار 514
1. عرق شرم مرا فرصت نظاره نداد
دیده خون می‌خورد آن‌جا که نگهبانی هست
رسم است که از جوش ثمر شاخ شود خم از صائب تبریزی دیوان اشعار 515
1. رسم است که از جوش ثمر شاخ شود خم
ای پیر، ترا حاصل ازین قد دو تا چیست ؟
داغ عمر رفته افسردن نمی‌داند که چیست از صائب تبریزی دیوان اشعار 516
1. داغ عمر رفته افسردن نمی‌داند که چیست
آتش این کاروان، مردن نمی‌داند که چیست