جهان به مجلس از صائب تبریزی دیوان اشعار 493
1. جهان به مجلس مستان بی خرد ماند
که در شکنجه بود هر کسی که هشیارست
رخسارهٔ ترا از صائب تبریزی دیوان اشعار 494
1. رخسارهٔ ترا به نقاب احتیاج نیست
هر قطره عرق به نگهبان برابرست
غمنامهٔ حیات از صائب تبریزی دیوان اشعار 495
1. غمنامهٔ حیات مرا نیست پشت و روی
بیداریم به خواب پریشان برابرست
بار بردار ز دلها از صائب تبریزی دیوان اشعار 496
1. بار بردار ز دلها که درین راه دراز
آن رسد زود به منزل که گرانبارترست
هر که مست است از صائب تبریزی دیوان اشعار 497
1. هر که مست است درین میکده هشیارترست
هر که از بیخبران است خبردارترست
از گل روی تو، از صائب تبریزی دیوان اشعار 498
1. از گل روی تو، غافل که تواند گل چید؟
که ز شبنم، عرق شرم تو بیدارترست
حضور خاطر اگر از صائب تبریزی دیوان اشعار 499
1. حضور خاطر اگر در نماز معتبرست
امید ما به نماز نکرده بیشترست
در کارخانه‌ای از صائب تبریزی دیوان اشعار 500
1. در کارخانه‌ای که ندانند قدر کار
از کار هر که دست کشد کاردانترست
در طلب، ما بی از صائب تبریزی دیوان اشعار 501
1. در طلب، ما بی زبانان امت پروانه‌ایم
سوختن از عرض مطلب پیش ما آسانترست
حیرت مرا ز همسفران از صائب تبریزی دیوان اشعار 502
1. حیرت مرا ز همسفران پیشتر فکند
پای به خواب رفته درین ره روانترست
مرو به مجلس می از صائب تبریزی دیوان اشعار 503
1. مرو به مجلس می گر به توبه می‌لرزی
سبو همیشه نیاید برون ز آب درست
آنچه مانده است از صائب تبریزی دیوان اشعار 504
1. آنچه مانده است ز ته جرعه عمرم باقی
خوردنش خون دل و ماندن او دردسرست