تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 در ظاهر اگر شهپر پرواز نداریم افشاندن دست از دو جهان، بال و پر ماست

1 روشن شود از ریختن اشک، دل ما ابریم که روشنگر ما در جگر ماست

1 احوال خود به گریه ادا می‌کنیم ما مژگان چو طفل بسته زبان ترجمان ماست

1 تنها نه‌ایم در ره دور و دراز عشق آوارگی چو ریگ روان همعنان ماست

1 پرستشی که مدام است، می پرستی ماست شبی که صبح ندارد سیاه مستی ماست

1 نیست پروای عدم دلزدهٔ هستی را از قفس مرغ به هر جا که رود بستان است

1 پیاله‌ای که ترا وارهاند از هستی اگر به هر دو جهان می‌دهند، ارزان است

1 از شب بخت سیاهم صبح امیدی نزاد حرف خواب آلودگان است این که شب آبستن است

1 غافل مشو ز مرگ، که در چشم اهل هوش موی سفید رشته به انگشت بستن است

1 کفارهٔ شراب خوریهای بی حساب هشیار در میانهٔ مستان نشستن است