تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 اگر ز اهل دلی، فیص آسمان از توست که شیشه هر چه کند جمع، بهر پیمانه است

1 هر دم از ماتم برگی نتوان آه کشید چار تکبیر برین نخل خزان دیده زدیم

1 ز خال گوشهٔ ابروی یار می‌ترسم ازین ستارهٔ دنباله دار می‌ترسم

1 مادر خاک به فرزند نمی‌پردازد روی در منزل و ماوای پدر باید کرد

1 بر حواس خویش، راه آرزوها بسته‌ایم از علاج یک جهان بیمار فارغ گشته‌ایم

1 درکوی مکافات، محال است که آخر یوسف به سر راه زلیخا ننشیند

1 دست بر دل نه که در بحر پر آشوب جهان شاهد عجزست هر دستی که بالا می‌شود

1 زمن مپرس که چون بر تو ماه و سال گذشت ؟ که روز من به شتاب شب وصال گذشت

1 به زور عقل گذشتن ز خود میسر نیست مگر بلند شود دست و تازیانهٔ عشق

1 ز آب من جگر تشنه‌ای نشد سیراب چه سود ازین که فلک لعل آبدارم کرد؟