تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند شانه نتواند گشودن طرهٔ شمشاد را

1 گریه بر حال کسان بیشتر از خود داریم بر مراد دگران سیر کند اختر ما

1 تا در کمند رشتهٔ هستی فتاده‌ام دل خوردن است کار چو عقد گهر مرا

1 گفتیم وقت پیری، در گوشه‌ای نشینیم شد تازیانهٔ حرص، قد خمیدهٔ ما

1 ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد! که در هر گردشی مست تماشا می‌کند ما را

1 ز گریه ابر سیه می‌شود سفید آخر بس است اشک ندامت سیاهکاران را

1 بس که دارم انفعال از بی‌وجودیهای خویش آب گردم چون کسی از خاک بردارد مرا

1 نمی‌خلد به دلی نالهٔ شکایت من شکست شیشه من بی‌صداست همچو حباب

1 هزار لطف طمع داشتم ز ساده‌دلی نکرد چشم تو ممنون به یک نگاه مرا

1 صد کاسه خون اگر چه کشیدم درین چمن زردی نرفت چون گل رعنا ز رو مرا