تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 چنان شد عام در ایام ما ذوق گرفتاری که آزادی کند دلگیر، اطفال دبستان را

1 سینه‌ها را خامشی گنجینهٔ گوهر کند یاد دارم از صدف این نکتهٔ سربسته را

1 صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم تا کی دگر به هم رسد این تخته‌پاره‌ها

1 چون حباب از یکدلان باده نابیم ما از هواداران پابرجای این آبیم ما

1 بر جرم من ببخش که آورده‌ام شفیع اشک ندامت و عرق انفعال را

1 مهرهٔ گل، پی بازیچهٔ اطفال خوش است دل صد پاره بود سبحهٔ صد دانهٔ ما

1 می‌کند باد مخالف، شور دریا را زیاد کی نصیحت می‌دهد تسکین، دل آزرده را

1 از بال و پر غبار تمنا فشانده‌ایم بر شاخ گل گران نبود آشیان ما

1 ز هم جدا نبود نوش و نیش این گلشن که وقت چیدن گل، باغبان شود پیدا

1 هر چند از بلای خدا می‌رمند خلق دل را به آن بلای خدا داده‌ایم ما