صاحب نامند از از صائب تبریزی دیوان اشعار 265
1. صاحب نامند از ما عالم و ما تیره‌روز
طالع برگشتهٔ نقش نگین داریم ما
هیچ کس را دل نمی‌سوزد از صائب تبریزی دیوان اشعار 266
1. هیچ کس را دل نمی‌سوزد به درد ما، مگر
در سواد آفرینش، چشم بیماریم ما؟
آنچه ما از دلسیاهی از صائب تبریزی دیوان اشعار 267
1. آنچه ما از دلسیاهی با جوانی کرده‌ایم
هرچه با ما می‌کند پیری، سزاواریم ما
نیست در طینت از صائب تبریزی دیوان اشعار 268
1. نیست در طینت جدایی عاشق و معشوق را
شمع از خاکستر پروانه می‌ریزیم ما
از شبیخون خمار از صائب تبریزی دیوان اشعار 269
1. از شبیخون خمار صبحدم آسوده‌ایم
مستی دنباله دار چشم خوبانیم ما
چشم ما چون زاهدان از صائب تبریزی دیوان اشعار 270
1. چشم ما چون زاهدان بر میوهٔ فردوس نیست
تشنهٔ بویی ازان سیب زنخدانیم ما
از حجاب عشق نتوانیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 271
1. از حجاب عشق نتوانیم بالا کرد سر
در تماشاگاه لیلی بید مجنونیم ما
با رفیقان موافق، از صائب تبریزی دیوان اشعار 272
1. با رفیقان موافق، بند و زندان گلشن است
هر که شد دیوانه، چون زنجیر همپاییم ما
در گرفتاری ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 273
1. در گرفتاری ز بس ثابت‌قدم افتاده‌ایم
برنخیزد ناله از زنجیر در زندان ما
فیض ما دیوانگان از صائب تبریزی دیوان اشعار 274
1. فیض ما دیوانگان کم نیست از ابر بهار
خوشه بندد دانهٔ زنجیر در زندان ما
رزق ما آید به از صائب تبریزی دیوان اشعار 275
1. رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب
میزبان ماست هر کس می‌شود مهمان ما
از بال و پر غبار از صائب تبریزی دیوان اشعار 276
1. از بال و پر غبار تمنا فشانده‌ایم
بر شاخ گل گران نبود آشیان ما