ای زلف یار، اینقدر از ما کناره چیست؟ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1465
1. ای زلف یار، اینقدر از ما کناره چیست؟
ما دلشکسته‌ایم و تو هم دلشکسته‌ای
کهنه دیوار ترا دارد دو عالم در میان از صائب تبریزی دیوان اشعار 1466
1. کهنه دیوار ترا دارد دو عالم در میان
خواهی افتادن به هر جانب که مایل گشته‌ای
بر نمی‌خیزد به صرصر نقشم از دامان خاک از صائب تبریزی دیوان اشعار 1467
1. بر نمی‌خیزد به صرصر نقشم از دامان خاک
وادی امکان ندارد همچو من افتاده‌ای
پیراهنی که می‌طلبی از نسیم مصر از صائب تبریزی دیوان اشعار 1468
1. پیراهنی که می‌طلبی از نسیم مصر
دامان فرصتی است که از دست داده‌ای
کیستم من، مشت خار در محیط افتاده‌ای از صائب تبریزی دیوان اشعار 1469
1. کیستم من، مشت خار در محیط افتاده‌ای
دل به دریا کرده‌ای، کشتی به طوفان داده‌ای
با جگر خوردن قناعت کن که این مهمانسرا از صائب تبریزی دیوان اشعار 1470
1. با جگر خوردن قناعت کن که این مهمانسرا
جز غم روزی ندارد روزی آماده‌ای
بر روی هم هر آنچه گذاری وبال توست از صائب تبریزی دیوان اشعار 1471
1. بر روی هم هر آنچه گذاری وبال توست
جز دست اختیار که بر هم نهاده‌ای
شکر توام ز تیغ زبان موج می‌زند از صائب تبریزی دیوان اشعار 1472
1. شکر توام ز تیغ زبان موج می‌زند
چون آب اگر چه خون مرا نوش کرده‌ای
بسیار آشنا به نظر جلوه می‌کنی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1473
1. بسیار آشنا به نظر جلوه می‌کنی
ای گل مگر ز دیدهٔ من آب خورده‌ای؟
در پلهٔ غرور تو دل گر چه بی بهاست از صائب تبریزی دیوان اشعار 1474
1. در پلهٔ غرور تو دل گر چه بی بهاست
ارزان مده ز دست، که یوسف خریده‌ای
در شکست ماست حکمتها، که چون کشتی شکست از صائب تبریزی دیوان اشعار 1475
1. در شکست ماست حکمتها، که چون کشتی شکست
غرقه‌ای را دستگیری می‌کند هر پاره‌ای
مشو زنهار ایمن از خمار بادهٔ عشرت از صائب تبریزی دیوان اشعار 1476
1. مشو زنهار ایمن از خمار بادهٔ عشرت
که دارد خندهٔ گل، گریهٔ تلخ گلاب از پی