خط به اوراق از صائب تبریزی دیوان اشعار 1249
1. خط به اوراق جهان، دیده و نادیده زدیم
پشت دستی به گل چیده و ناچیده زدیم
هر دم از ماتم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1250
1. هر دم از ماتم برگی نتوان آه کشید
چار تکبیر برین نخل خزان دیده زدیم
حاصل ما ز عزیزان از صائب تبریزی دیوان اشعار 1251
1. حاصل ما ز عزیزان سفر کردهٔ خویش
مشت آبی است که بر آینهٔ دیده زدیم
دستش به چیدن از صائب تبریزی دیوان اشعار 1252
1. دستش به چیدن سر ما کار تیغ کرد
چون گل به روی هر که درین باغ وا شدیم
کم نشد در سربلندی از صائب تبریزی دیوان اشعار 1253
1. کم نشد در سربلندی فیض ما چون آفتاب
سایهٔ ما بیش شد چندان که بالاتر شدیم
آسودگی کنج از صائب تبریزی دیوان اشعار 1254
1. آسودگی کنج قفس کرد تلافی
یک چند اگر زحمت پرواز کشیدیم
دست کوتاه ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 1255
1. دست کوتاه ز دامان گل و پا در گل
حال خار سر دیوار گلستان داریم
داغ عشق تو ز از صائب تبریزی دیوان اشعار 1256
1. داغ عشق تو ز اندازهٔ ما افزون است
دستی از دور برین آتش سوزان داریم
از حادثه لرزند از صائب تبریزی دیوان اشعار 1257
1. از حادثه لرزند به خود قصر نشینان
ما خانه بدوشان غم سیلاب نداریم
در تلافی، میوهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1258
1. در تلافی، میوهٔ شیرین به دامن می‌دهیم
همچو نخل پرثمر، سنگی که بر سر می‌خوریم
دست کرم ز رشتهٔ از صائب تبریزی دیوان اشعار 1259
1. دست کرم ز رشتهٔ تسبیح برده‌ایم
روزی نمی‌رود که به صد دل نمی‌رسیم
نه دین ما به از صائب تبریزی دیوان اشعار 1260
1. نه دین ما به جا و نه دنیای ما تمام
از حق گذشته‌ایم و به باطل نمی‌رسیم