ما توبه را به از صائب تبریزی دیوان اشعار 1213
1. ما توبه را به طاعت پیمانه برده‌ایم
محراب را به سجده بتخانه برده‌ایم
خمها چو فیل از صائب تبریزی دیوان اشعار 1214
1. خمها چو فیل مست سر خود گرفته‌اند
از بس که درد سر سوی میخانه برده‌ایم
از صبح پرده از صائب تبریزی دیوان اشعار 1215
1. از صبح پرده سوز، خدایا نگاه دار
این رازها که مابه دل شب سپرده‌ایم
کوچه گرد آستین از صائب تبریزی دیوان اشعار 1216
1. کوچه گرد آستین چون اشک حسرت نیستیم
همچو مژگان بر در یک خانه پا افشرده‌ایم
صلح از فلک به از صائب تبریزی دیوان اشعار 1217
1. صلح از فلک به دیدهٔ بیدار کرده‌ایم
رو در صفا و پشت به زنگار کرده‌ایم
زیبا و زشت در از صائب تبریزی دیوان اشعار 1218
1. زیبا و زشت در نظر ما یکی شده است
تا خویش را چو آینه هموار کرده‌ایم
گل را به رو اگر از صائب تبریزی دیوان اشعار 1219
1. گل را به رو اگر نشناسیم عیب نیست
ما چشم در حریم قفس باز کرده‌ایم
نومید نیستیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1220
1. نومید نیستیم ز احسان نوبهار
هرچند تخم سوخته در خاک کرده‌ایم
نیست طول عمر از صائب تبریزی دیوان اشعار 1221
1. نیست طول عمر را کیفیت عرض حیات
ما به آب تلخ، صلح از آب حیوان کرده‌ایم
عمر اگر باشد، از صائب تبریزی دیوان اشعار 1222
1. عمر اگر باشد، تماشای اثر خواهید کرد
نعرهٔ مستانه‌ای در کار گردون کرده‌ایم!
کس زبان چشم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1223
1. کس زبان چشم خوبان را نمی‌داند چو ما
روزگاری این غزالان را شبانی کرده‌ایم !
گرچه خاکیم از صائب تبریزی دیوان اشعار 1224
1. گرچه خاکیم پذیرای دل و جان شده‌ایم
چون زمین، آینهٔ حسن بهاران شده‌ایم