تکبیتهای برگزیده در دیوان اشعار صائب تبریزی

1 اگر غفلت نهان در سنگ خارا می‌کند ما را جوانمردست درد عشق، پیدا می‌کند ما را

1 جان محال است که در جسم بود فارغبال خواب آشفته بود مردم زندانی را

1 چنان که شیر کند خواب طفل را شیرین فزود غفلت من از سفیدمویی‌ها

1 تا دور ازان لب شکرین همچو نی شدیم ترجیع بند ناله بود، بند بند ما

1 یوسف ما ز تهیدستی خلق آگاه است به چه امید به بازار رساند خود را؟

1 همه شب قافلهٔ نالهٔ من در راه است گر چه فریادرسی همچو جرس نیست مرا

1 هوس هر چند گستاخ است، عذرش صورتی دارد به یوسف می‌توان بخشید تقصیر زلیخا را

1 بنه بر طاق نسیان زهد را چون شیشهٔ خالی درین موسم که سنگ از لاله جام آورد مستان را

1 کو عشق تا به هم شکند هستی مرا ظاهر کند به عالمیان پستی مرا

1 گوشی نخراشد ز صدای جرس ما ما قافلهٔ ریگ روانیم جهان را