بر آن پای حنایی روی زرد خویش مالیدم از صائب تبریزی غزل 5517
1. بر آن پای حنایی روی زرد خویش مالیدم
ازین گلشن که چیده است این گل رعنا که من چیدم
پس از عمری ز چشمت یک نگاه آشنا دیدم از صائب تبریزی غزل 5518
1. پس از عمری ز چشمت یک نگاه آشنا دیدم
بحمدالله نمردم تا ترا بر مدعا دیدم
نبرد از سینه جام باده گلرنگ زنگارم از صائب تبریزی غزل 5519
1. نبرد از سینه جام باده گلرنگ زنگارم
هلال منخسف شد صیقل از آیینه تارم
چنان سرگرمیی از شوق آن گلگون قبا دارم از صائب تبریزی غزل 5520
1. چنان سرگرمیی از شوق آن گلگون قبا دارم
که بر گل می خرامم خاراگر در زیر پا دارم
زبان شکوه فرسودی ز چرخ بیوفا دارم از صائب تبریزی غزل 5521
1. زبان شکوه فرسودی ز چرخ بیوفا دارم
دلی در گرد کلفت چون چراغ آسیا دارم
به ظاهر گر چه مهری بر لب خاموش خود دارم از صائب تبریزی غزل 5522
1. به ظاهر گر چه مهری بر لب خاموش خود دارم
حباب آسا محیطی در ته سرپوش خود دارم
ز خوی نازک آن سیمبر چندان حذر دارم از صائب تبریزی غزل 5523
1. ز خوی نازک آن سیمبر چندان حذر دارم
که یاد سر کند دستی که با او در کمر دارم
دل پر رخنه ای چون سبحه از صدر رهگذر دارم از صائب تبریزی غزل 5524
1. دل پر رخنه ای چون سبحه از صدر رهگذر دارم
درین یک مشت گل پوشیده چندین نیشتر دارم
پریشان خاطری آماده از صد رهگذر دارد از صائب تبریزی غزل 5525
1. پریشان خاطری آماده از صد رهگذر دارد
صف آهی چو مژگان متصل پیش نظر دارم
به دل زخم نمایانی چو پرگار از دو سر دارم از صائب تبریزی غزل 5526
1. به دل زخم نمایانی چو پرگار از دو سر دارم
که یک پا در حضر پیوسته یک پا در سفر دارم
به صورت گر چه بر رخسار مه رویان نظر دارم از صائب تبریزی غزل 5527
1. به صورت گر چه بر رخسار مه رویان نظر دارم
ولی در عالم معنی نظر جای دگر دارم
حریفی کو که راه خانه خمار بردارم از صائب تبریزی غزل 5528
1. حریفی کو که راه خانه خمار بردارم
ز مینا پنبه، مهر از مخزن اسرار بردارم