ابیات پراکنده رودکی سمرقندی

1 چرخ چنینست و بدین ره رود لیک ز هر نیک و ز هر بد نوند

1 ستاخی برآمد از بر شاخ درخت عود ستاخی ز مشک و شاخ ز عنبر، درخت عود

1 بدان مرغک مانم که همی دوش بزار از بر شاخک همی فنود

1 هر آن کریم که فرزند او بلاده بود شگفت باشد کو از گناه ساده بود

1 ماغ در آبگیر گشته روان راست چون کشتییست قیراندود

1 برو، ز تجربهٔ روزگار بهره بگیر که بهر دفع حوادث ترا به کار آید

1 ماهی دیدی کجا کبودر گیرد؟ تیغت ماهیست، دشمنانت کبودر

1 با درفش کاویان و طاقدیس زر مشت افشار و شاهانه کمر

1 اگر من زونجت نخوردم گهی تو اکنون بیا و زونجم بخور

1 مدخلان را رکاب زرآگین پای آزادگان نیابد سر