کافور تو از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 85
1. کافور تو با کوس شد و مشک همه ناک
آلودگیت در همه ایام نشد پاک
بس عزیزم، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 86
1. بس عزیزم، بس گرامی، شاد باش
اندرین خانه بسان نو بیوک
یک به یک از از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 87
1. یک به یک از در درآمد آن نگار
آن غراشیده ز من، رفته به جنگ
خشک کلب سگ از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 88
1. خشک کلب سگ و بتفوز سگ
آن چنان که نجنبید او را هیچ رگ
چو هامون از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 89
1. چو هامون دشمنانت پست بادند
چو گردون دوستان والا همه سال
یار بادت از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 90
1. یار بادت توفیق، روزبهی با تو رفیق
دولتت بادا حریف، دشمنت غیشه و نال
ای شاه نبی از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 91
1. ای شاه نبی سیرت، ایمان تو محکم
ای میر علی حکمت، عالم به تو در غال
لبت سیب بهشت از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 92
1. لبت سیب بهشت و من محتاج
یافتن را همی نیابم ویل
چرا همی نچمم؟ از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 93
1. چرا همی نچمم؟ تا چرا کند تن من
که نیز تا نچمم کار من نگیرد چم
گر کند یاریی از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 94
1. گر کند یاریی مرا به غم عشق آن صنم
بتواند زدود زین دلم غم خواره زنگ غم
تا درگه او از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 95
1. تا درگه او یابی مگذرد به در کس
زیرا که حرامست تیمم به لب یم
بام‌ها را از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 96
1. بام‌ها را فرسب خرد کنی
از گرانیت، گر شوی بر بام