ای آن که از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 169
1. ای آن که از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم سد و بر هر مژه ای ژی
ازو بی اندهی از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 170
1. ازو بی اندهی بگزین و شادی با تن آسانی
به تیمار جهان دل را چرا باید که بخسانی؟
شدم پیر از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 171
1. شدم پیر بدین سان و تو هم خود نه جوانی
مرا سینه پر انجوخ و تو چون چفته کمانی
زر خواهی از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 172
1. زر خواهی و ترنج، اینک این دو رخ من
می خواهی و گل و نرگس، از آن دو رخ جوی
سرو است از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 173
1. سرو است آن یا بالا؟ ماه است آن یا روی؟
زلف است آن یا چوگان؟ خال است آن یا گوی؟
آمد این از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 174
1. آمد این نوبهار توبه شکن
پرنیان گشت باغ و برزن و کوی
شاعر شهید از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 175
1. شاعر شهید و شهره فرالاوی
وین دیگر به جمله همه راوی
جز برتری از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 176
1. جز برتری ندانی، گویی که آتشی
جز راستی نجویی، ماناتر از وی
ای مایهٔ از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 177
1. ای مایهٔ خوبی و نیک نامی
روزم ندهد بی تو روشنایی