ای آن که از عشق تو اندر جگر خویش از رودکی ابیات پراکنده 169
1. ای آن که از عشق تو اندر جگر خویش
آتشکده دارم سد و بر هر مژه ای ژی
ازو بی اندهی بگزین و شادی با تن آسانی از رودکی ابیات پراکنده 170
1. ازو بی اندهی بگزین و شادی با تن آسانی
به تیمار جهان دل را چرا باید که بخسانی؟
شدم پیر بدین سان و تو هم خود نه جوانی از رودکی ابیات پراکنده 171
1. شدم پیر بدین سان و تو هم خود نه جوانی
مرا سینه پر انجوخ و تو چون چفته کمانی
زر خواهی و ترنج، اینک این دو رخ من از رودکی ابیات پراکنده 172
1. زر خواهی و ترنج، اینک این دو رخ من
می خواهی و گل و نرگس، از آن دو رخ جوی
سرو است آن یا بالا؟ ماه است آن یا روی؟ از رودکی ابیات پراکنده 173
1. سرو است آن یا بالا؟ ماه است آن یا روی؟
زلف است آن یا چوگان؟ خال است آن یا گوی؟
آمد این نوبهار توبه شکن از رودکی ابیات پراکنده 174
1. آمد این نوبهار توبه شکن
پرنیان گشت باغ و برزن و کوی
شاعر شهید و شهره فرالاوی از رودکی ابیات پراکنده 175
1. شاعر شهید و شهره فرالاوی
وین دیگر به جمله همه راوی
جز برتری ندانی، گویی که آتشی از رودکی ابیات پراکنده 176
1. جز برتری ندانی، گویی که آتشی
جز راستی نجویی، ماناتر از وی
ای مایهٔ خوبی و نیک نامی از رودکی ابیات پراکنده 177
1. ای مایهٔ خوبی و نیک نامی
روزم ندهد بی تو روشنایی