گه در آن از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 157
1. گه در آن کندز بلند نشین
گه بدین بوستان چشم گشای
کار بوسه از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 158
1. کار بوسه چو آب خوردن شور
بخوری بیش، تشنه‌تر گردی
بتا، نخواهم از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 159
1. بتا، نخواهم گفتن تمام مدح ترا
به شرم دارد خورشید اگر کنم سپری
من کنم پیش از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 160
1. من کنم پیش تو دهان پر باد
تا زنی بر لبم تو زابگری
باغ ملک از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 161
1. باغ ملک آمد طری از رشحهٔ کلک وزیر
زان که افشک می‌کند مر باغ و بستان را طری
چه نیکو از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 162
1. چه نیکو سخن گفت؟ یاری بیاری
که: تا کی کشم از خسر ذل و خواری؟
نیل دمنده از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 163
1. نیل دمنده تویی به گاه عطیت
پیل دمنده به گاه کینه گزاری
مرا با تو از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 164
1. مرا با تو بدین باب تاب نیست
که تو راز به از من به سر بری
آهو ز تنگ از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 165
1. آهو ز تنگ کوه بیامد به دشت و راغ
بر سبزه باده خوش بود اکنون، اگر خوری
از خر و پالیک از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 166
1. از خر و پالیک آن جای رسیدم که همی
موزهٔ چینی می‌خواهم و اسب تازی
جهانا، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 167
1. جهانا، همانا کزین بی‌گناهی
گنه کار ماییم و تو بی کنازی
به جمله از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 168
1. به جمله خواهم یک ماهه بوسه از تو، بتا
به کیچ کیچ نخواهم که فام من توزی