نیست از من عجب که: گستاخم از رودکی ابیات پراکنده 133
1. نیست از من عجب که: گستاخم
که تو کردی باولم دسته
گاه آرامیده و گه ارغنده از رودکی ابیات پراکنده 134
1. گاه آرامیده و گه ارغنده
گاه آشفته و گه آهسته
منم خو کرده بر بوسش، چنان چون باز بر مسته از رودکی ابیات پراکنده 135
1. منم خو کرده بر بوسش، چنان چون باز بر مسته
چنان بانگ آرم از بوسش، چنان چون بشکنی پسته
از مهر او ندارم بی خنده کام و لب از رودکی ابیات پراکنده 136
1. از مهر او ندارم بی خنده کام و لب
تا سرو سبز باشد و بار آورد پده
آتش هجر ترا هیزم منم از رودکی ابیات پراکنده 137
1. آتش هجر ترا هیزم منم
و آتش دیگر ترا هیزم پده
به جای هر گران مایه فرومایه نشانیده از رودکی ابیات پراکنده 138
1. به جای هر گران مایه فرومایه نشانیده
نمانیدست ساراوی و کرهٔ اوت مانیده
گر نعم‌های او چو چرخ دوان از رودکی ابیات پراکنده 139
1. گر نعم‌های او چو چرخ دوان
همه خوابست و خواب بادفره
در راه نشابور دهی دیدم بس خوب از رودکی ابیات پراکنده 140
1. در راه نشابور دهی دیدم بس خوب
انگشتهٔ او را نه عدد بود و نه مره
جعدی سیاه دارد، کز کشی از رودکی ابیات پراکنده 141
1. جعدی سیاه دارد، کز کشی
پنهان شود بدو در سرخاره
کز شاعران نوندمنم و نوگواره از رودکی ابیات پراکنده 142
1. کز شاعران نوندمنم و نوگواره
یک بیت پرنیان کنم از سنگ خاره
ای خون دوستانت به گردن، مکن بزه از رودکی ابیات پراکنده 143
1. ای خون دوستانت به گردن، مکن بزه
کس برنداشتست به دستی دو خربزه
بتگک ازان گزیده‌ام این کازه از رودکی ابیات پراکنده 144
1. بتگک ازان گزیده‌ام این کازه
کم عیش نیک و دخل بی اندازه