نیست از از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 133
1. نیست از من عجب که: گستاخم
که تو کردی باولم دسته
گاه آرامیده از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 134
1. گاه آرامیده و گه ارغنده
گاه آشفته و گه آهسته
منم خو کرده از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 135
1. منم خو کرده بر بوسش، چنان چون باز بر مسته
چنان بانگ آرم از بوسش، چنان چون بشکنی پسته
از مهر او از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 136
1. از مهر او ندارم بی خنده کام و لب
تا سرو سبز باشد و بار آورد پده
آتش هجر از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 137
1. آتش هجر ترا هیزم منم
و آتش دیگر ترا هیزم پده
به جای هر از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 138
1. به جای هر گران مایه فرومایه نشانیده
نمانیدست ساراوی و کرهٔ اوت مانیده
گر نعم‌های از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 139
1. گر نعم‌های او چو چرخ دوان
همه خوابست و خواب بادفره
در راه نشابور از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 140
1. در راه نشابور دهی دیدم بس خوب
انگشتهٔ او را نه عدد بود و نه مره
جعدی سیاه از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 141
1. جعدی سیاه دارد، کز کشی
پنهان شود بدو در سرخاره
کز شاعران از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 142
1. کز شاعران نوندمنم و نوگواره
یک بیت پرنیان کنم از سنگ خاره
ای خون دوستانت از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 143
1. ای خون دوستانت به گردن، مکن بزه
کس برنداشتست به دستی دو خربزه
بتگک ازان از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 144
1. بتگک ازان گزیده‌ام این کازه
کم عیش نیک و دخل بی اندازه