هر آن که از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 121
1. هر آن که خاتم مدح تو کرد در انگشت
سر از دریچهٔ رنگین برون کند زرین
به سرو ماند، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 122
1. به سرو ماند، گر سو لاله دار بود
به مورد ماند، گر مورد روید از نسرین
گیتیت چنین از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 123
1. گیتیت چنین آید، گردنده بدین سان هم
هم باد برین آید و هم باد فرودین
به چنگال از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 124
1. به چنگال قهر تو در، خصم بد دل
بود همچو چرزی به چنگال شاهین
ازان کوز از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 125
1. ازان کوز ابری باز کردار
کلفتش بسدین و تنش زرین
چنان که از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 126
1. چنان که خاک سر شتی به زیر خاک شوی
نیات خاک و تو اندر میان خاک آگین
آن رخت کتان از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 127
1. آن رخت کتان خویش من رفتم و پردختم
چون گرد به ماندستم تنها من واین باهو
چرا عمر از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 128
1. چرا عمر کرکس دو صد سال؟ ویحک!
نماند فزون تر ز سالی پرستو؟
عاجز شود از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 129
1. عاجز شود از اشک و غریو من
هر ابر بهارگاه بابختو
دلبرا، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 130
1. دلبرا، زوکی مجال حاسد غماز تو
رنگ من با تو نبندد بیش ازین ملماز تو
ای دریغ! از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 131
1. ای دریغ! آن حر، هنگام سخا حاتم فش
ای دریغ! آن گو، هنگام وفا سام گراه
هفت سالار، از رودکی سمرقندی ابیات پراکنده 132
1. هفت سالار، کندرین فلکند
همه گرد آمدند در دو و داه