ابیات پراکنده رودکی سمرقندی

1 هر کو برود راست نشستست به شادی و آن کو نرود راست همه مرده همی دیش

1 چون جامهٔ اشن به تن اندر کند کسی خواهد ز کردگار به حاجت مراد خویش

1 آه! ازین جور بد زمانهٔ شوم همه شادی او غمان آمیغ

1 با دو سه بوسه رها کن این دل از درد خناک تا به من احسانت باشد، احسن الله جزاک

1 کافور تو با کوس شد و مشک همه ناک آلودگیت در همه ایام نشد پاک

1 بس عزیزم، بس گرامی، شاد باش اندرین خانه بسان نو بیوک

1 یک به یک از در درآمد آن نگار آن غراشیده ز من، رفته به جنگ

1 خشک کلب سگ و بتفوز سگ آن چنان که نجنبید او را هیچ رگ

1 چو هامون دشمنانت پست بادند چو گردون دوستان والا همه سال

1 یار بادت توفیق، روزبهی با تو رفیق دولتت بادا حریف، دشمنت غیشه و نال