دل از دنیا بردار و به خانه بنشین پست از رودکی ابیات پراکنده 49
1. دل از دنیا بردار و به خانه بنشین پست
فرا بند در خانه به فلج و بپژاوند
هردم که مرا گرفته خاموش از رودکی ابیات پراکنده 50
1. هردم که مرا گرفته خاموش
پیچیده به عافیت چو فرغند
چرخ چنینست و بدین ره رود از رودکی ابیات پراکنده 51
1. چرخ چنینست و بدین ره رود
لیک ز هر نیک و ز هر بد نوند
ستاخی برآمد از بر شاخ درخت عود از رودکی ابیات پراکنده 52
1. ستاخی برآمد از بر شاخ درخت عود
ستاخی ز مشک و شاخ ز عنبر، درخت عود
بدان مرغک مانم که همی دوش از رودکی ابیات پراکنده 53
1. بدان مرغک مانم که همی دوش
بزار از بر شاخک همی فنود
هر آن کریم که فرزند او بلاده بود از رودکی ابیات پراکنده 54
1. هر آن کریم که فرزند او بلاده بود
شگفت باشد کو از گناه ساده بود
ماغ در آبگیر گشته روان از رودکی ابیات پراکنده 55
1. ماغ در آبگیر گشته روان
راست چون کشتییست قیراندود
برو، ز تجربهٔ روزگار بهره بگیر از رودکی ابیات پراکنده 56
1. برو، ز تجربهٔ روزگار بهره بگیر
که بهر دفع حوادث ترا به کار آید
ماهی دیدی کجا کبودر گیرد؟ از رودکی ابیات پراکنده 57
1. ماهی دیدی کجا کبودر گیرد؟
تیغت ماهیست، دشمنانت کبودر
با درفش کاویان و طاقدیس از رودکی ابیات پراکنده 58
1. با درفش کاویان و طاقدیس
زر مشت افشار و شاهانه کمر
اگر من زونجت نخوردم گهی از رودکی ابیات پراکنده 59
1. اگر من زونجت نخوردم گهی
تو اکنون بیا و زونجم بخور
مدخلان را رکاب زرآگین از رودکی ابیات پراکنده 60
1. مدخلان را رکاب زرآگین
پای آزادگان نیابد سر