ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه در مثنوی‌ها رودکی سمرقندی

1 پادشا سیمرغ دریا را ببرد خانه و بچه بدان تیتو سپرد

1 اندر آن شهری که موش آهن خورد باز پرد در هوا، کودک برد

1 از فراوانی، که خشکا مار کرد زن نهان مر مرد را بیدار کرد

1 آنگهی گنجور مشک آمار کرد تا مرو را زان بدان بیدار کرد

1 چونکه مالیده بدو گستاخ شد کار مالیده بدو در واخ شد

1 چون که نالنده بدو گستاخ شد تن درستی آمد و در واخ شد

1 کرد روبه یوزواری یک زَغَند خویشتن را زان میان بیرون فگند

1 مرد دینی رفت و آوردش کَنَند چون همی مهمان درِ من خواست کند

1 گنبدی نهمار بر برده، بلند نه ستونش از برون، نه زیر بند

1 روز جستن تازیانی چون نوند روز دن چون شست ساله سودمند