خور به شادی روزگار نوبهار از رودکی مثنوی 49
1. خور به شادی روزگار نوبهار
می گسار اندر تکوک شاهوار
داشتی آن تاجر دولت شعار از رودکی مثنوی 50
1. داشتی آن تاجر دولت شعار
صد قطار سار اندر زیر بار
مرد مزدور اندر آغازید کار از رودکی مثنوی 51
1. مرد مزدور اندر آغازید کار
پیش او دوستان همی زد بی کیار
آشکوخَد بر زمین هموار بر از رودکی مثنوی 52
1. آشکوخَد بر زمین هموار بر
همچنان چون بر زمین دشوار بر
از تو دارم هر چه در خانه خنور از رودکی مثنوی 53
1. از تو دارم هر چه در خانه خنور
وز تو دارم نیز گندم در کنور
گرسنه روباه شد تا آن تبیر از رودکی مثنوی 54
1. گرسنه روباه شد تا آن تبیر
چشم زی او برده، مانده خیر خیر
آتشی بنشاند از تن تفت و تیز از رودکی مثنوی 55
1. آتشی بنشاند از تن تفت و تیز
چون زمانی بگذرد، گردد گمیز
وز چکاوک نوف بینی رستخیز از رودکی مثنوی 56
1. وز چکاوک نوف بینی رستخیز
دشت برگیرد بدان آوای تیز
چون گل سرخ از میان پیلگوش از رودکی مثنوی 57
1. چون گل سرخ از میان پیلگوش
یا چو زرین گوشوار از خوب گوش
شیر خشم آورد و جست از جای خویش از رودکی مثنوی 58
1. شیر خشم آورد و جست از جای خویش
و آمد آن خرگوش را الفغده پیش
ابله و فرزانه را فرجام خاک از رودکی مثنوی 59
1. ابله و فرزانه را فرجام خاک
جایگاه هر دو اندر یک مغاک
موی سر جغبوت و جامه ریمناک از رودکی مثنوی 60
1. موی سر جغبوت و جامه ریمناک
از برون سو باد سرد و بیمناک