چون درآمد آن کدیور، از رودکی سمرقندی مثنوی 25
1. چون درآمد آن کدیور، مرد زفت
بیل هشت و داس گاله برگرفت
آمد این شبدیز با مرد از رودکی سمرقندی مثنوی 26
1. آمد این شبدیز با مرد خراج
دربجنبانید با بانگ و تلاج
دست و کف و پای پیران از رودکی سمرقندی مثنوی 27
1. دست و کف و پای پیران پر کلخج
ریش پیران زرد از بس دود نخج
گر خوری از خوردن افزایدت از رودکی سمرقندی مثنوی 28
1. گر خوری از خوردن افزایدت رنج
ور دمی مینو فراز آوردت و گنج
گفت: خیز اکنون و سازه از رودکی سمرقندی مثنوی 29
1. گفت: خیز اکنون و سازه ره بسیچ
رفت باید، ای پسر، ممغز تو هیچ
آهو از دام اندرون آواز از رودکی سمرقندی مثنوی 30
1. آهو از دام اندرون آواز داد
پاسخ گرزه به دانش باز داد
پادشا سیمرغ دریا را از رودکی سمرقندی مثنوی 31
1. پادشا سیمرغ دریا را ببرد
خانه و بچه بدان تیتو سپرد
اندر آن شهری که موش از رودکی سمرقندی مثنوی 32
1. اندر آن شهری که موش آهن خورد
باز پرد در هوا، کودک برد
از فراوانی، که خشکا از رودکی سمرقندی مثنوی 33
1. از فراوانی، که خشکا مار کرد
زن نهان مر مرد را بیدار کرد
آنگهی گنجور مشک آمار از رودکی سمرقندی مثنوی 34
1. آنگهی گنجور مشک آمار کرد
تا مرو را زان بدان بیدار کرد
چونکه مالیده بدو گستاخ از رودکی سمرقندی مثنوی 35
1. چونکه مالیده بدو گستاخ شد
کار مالیده بدو در واخ شد
چون که نالنده بدو گستاخ از رودکی سمرقندی مثنوی 36
1. چون که نالنده بدو گستاخ شد
تن درستی آمد و در واخ شد