گفتا که می از سیمین بهبهانی اشعار پراکنده 13

1 گفتا که می بوسم تو را، گفتم تمنا می کنم

2 گفتا اگر بیند کسی، گفتم که حاشا می کنم

3 گفتا ز بخت بد اگر، ناگه رقیب آید ز در

4 گفتم که با افسونگری، او را ز سر وا می کنم

5 گفتا که تلخی های می گر نا گوار افتد مرا

6 گفتم که با نوش لبم، آنرا گوارا می کنم

7 گفتا چه می بینی بگو، در چشم چون آیینه ام

8 گفتم که من خود را در آن عریان تماشا می کنم

9 گفتا که از بی طاقتی دل قصد یغما می کند

10 گفتم که با یغما گران باری مدارا می کنم

11 گفتا که پیوند تو را با نقد هستی می خرم

12 گفتم که ارزانتر از این من با تو سودا می کنم

13 گفتا اگر از کوی خود روزی تو را گفتم برو

14 گفتم که صد سال دگر امروز و فردا می کنم.

15 بگذار که درحسرت دیدار بمیرم

16 درحسرت دیدار تو بگذار بمیرم

17 دشوار بود مردن و روی تو ندیدن

18 بگذار به دلخواه تو دشوار بمیرم

19 بگذار که چون ناله ی مرغان شباهنگ

20 در وحشت و اندوه شب تار بمیرم

21 بگذارکه چون شمع کنم پیکر خود آب

22 در بستر اشک افتم و ناچار بمیرم

23 می میرم از این درد که جان دگرم نیست

24 تا از غم عشق تو دگر بار بمیرم

25 تا بوده ام، ای دوست، وفادار تو بودم

26 بگذار بدانگونه وفادار بمیرم.

27 هر عهد که با چشم دل انگیز تو بستم

28 امشب همه را چون سر زلف تو ، شکستم

29 فریاد زنان ،‌ ناله کنان عربده جویان

30 زنجیر ز پای دل دیوانه گسستم

31 جز دل سیهی فتنه گری ، هیچ ندیدم

32 چندان که به چشمان سیاهت نگرستم

33 دوشیزه ی سرزنده ی عشق و هوسم را

34 در گور نهفتم به عزایش بنشستم

35 می خوردم و مستی ز حد افزودم و ، آنگاه

36 پیمان تو ببریدم و پیمانه شکستم

37 عشقت ز دل خون شده ام دست نمی شست

38 من کشتمش امروز بدین عذر که مستم

39 در پای کشم از سر آشفتگی وخشم

40 روزی اگر افتد دل سخت تو به دستم.