مرگ را كو از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 58

1 مرگ را كو همتي تا جان ما

2 بشكند زندان تن را پر غرور .

3 دست ما و موج سنگين هلاك

4 خون ما و آب درياهاي دور

5 خون ما و آب درياهاي دور.

6 گر زماني ماهي بيتاب رود،

7 بگذرد بر بستر شن هاي داغ ؛

8 گندم از شوراب رويد، گل ز سنگ ؛

9 خو بگيرد با غم پاييز، باغ ؛

10 آن زمان، دل خسته بنشينيم لنگ

11 در خم ره، بي كه فريادي كنيم ،

12 خيمه برگيريم و زان پس زندگي

13 خالي از سوداي آزادي كنيم

14 خالي از سوداي آزادي كنيم.