زیباترین از احمدرضا احمدی اشعار پراکنده 52

1 زیباترین قول تو این است

2 که هرگز باز نخواهی آمد.

3 زاده‌ی قول تو هستم

4 در غبار

5 پس می‌دانم

6 که رنج در خانه است

7 در انتهای پله‌ها خانه دارد

8 تنها انزوای من است

9 که در باران مرا شکر می‌کند

10 که تا صبح فردا

11 زنده هستم

12 چرا

13 تمام هفته را با پاروی شکسته

14 در خانه ماندم

15 خانه کوچک بود

16 در خلوتی خانه

17 از میان همه‌ی عادت‌ها

18 و سوگندها

19 فقط ترا صدا کردم.

20 زیباترین قول تو این است

21 که هرگز باز نخواهی آمد

22 حاشا و ابدا

23 که مرا دلگیری

24 از آسمان نیست

25 این سرشت ابر است که ببارد

26 اگر نبارد

27 مرا راستی ادامه ی عمر چگونه است

28 ابر نمی بارد

29 عمر ادامه دارد

30 و مرا غزلی به یاد مانده است

31 که برای تو بخوانم

32 ایستاده بودم که بهار شد

33 و غزل را بیاد آوردم

34 خواندم

35 تو مرده بودی

36 حاشا و ابدا

37 که نه تو را بیاد دارم

38 غزل را بیاد دارم

39 ابیاتش شباهت به قصیده دارد