چهره گل چون بناگوش تو از صائب تبریزی غزل 1279

1 چهره گل چون بناگوش تو شبنم پوش نیست خط ریحان چون خط سبز تو بازیگوش نیست

2 گر چه در ظاهر بلبل سر گران افتاده است در بساط گل به جز خمیازه آغوش نیست

3 ابر بی توفیق ما را از شفق پا در حناست ورنه دریای معانی یک نفس بی جوش نیست

4 پرده غفلت حجاب چشم کافر نعمت است ورنه هر نیشی که گردون می زند بی نوش نیست

5 از نظربازان برآورد آن خط مشکین غبار درد این میخانه کم از باده سرجوش نیست

6 هر که از راه مدارا می کند خصمی بلاست می توان پرهیز کرد از سگ اگر خاموش نیست

7 می دود گر جهان چون بوی یوسف راز عشق این نوای شوخ در بند لب خاموش نیست

8 نشأه ای داریم صائب از جوانی شوختر در شراب کهنه ما گر به ظاهر جوش نیست