1 کشاورزی از روستای خجند یکی شیرده ماده گاوی نژند
2 در آورد در زیر خیش گران که کاود زمین را چو برزیگران
3 بنالید آن ماده گاو نزار که یا شیر از من طلب یا شیار؟!
1 فتاده از پی دل کودکان و غوغائی است تو هم بیا بتماشا که خوش تماشائی است
2 مرا که مرغ دلم، مانده در شکنجه دام؛ ازین چه سود که بیرون شهر صحرائی است؟!
1 شد مه روزه و، خلقی چو هلال؛ لاغر و زرد و خم از بار ملال
2 گوش بر زمزمه ی نوبت عید چشم بر راه هلال شوال
1 ز دشمنی بمنت، روزگار نگذارد که ظلم گلچین، گل را بخار نگذارد
2 تو ساده لوحی و، اغیار در کمین که تو را کنند رام، مگر روزگار نگذارد