پیشانی بلند از فروغ فرخزاد اشعار پراکنده 1

1 پیشانی بلند تو در نور شمع‌ها

2 آرام و رام بود چو دریای روشنی

3 با ساقهای نقره نشانش نشسته بود!

4 در زیر پلکهای تو رویای روشنی

5 من تشنه‌ی صدای تو بودم که می‌سرود

6 در گوشم آن کلام خوشِ دلنواز را

7 چون کودکان که رفته ز خود گوش می‌کنند!

8 افسانه های کهنه‌ی لبریز راز را

9 آنگه در آسمان نگاهت گشوده گشت

10 بال بلور قوس و قزح‌های رنگ‌ رنگ

11 در سینه قلب روشن محراب می‌تپید

12 من شعله ور در آتش آن لحظه‌ی درنگ

13 گفتم خموش آری و همچون نسیم صبح!

14 لرزان و بی‌قرار وزیدم بسوی تو

15 اما تو هیچ بودی و دیدم هنوز

16 در سینه هیچ نیست به جز آرزویِ تو …

17 همه شب با دلم کسی می گفت

18 سخت آشفته ای

19 ز

20 دیدارش

21 صبحدم با ستارگان سپید

22 می رود می رود نگهدارش

23 من به بوی تو رفته از دنیا

24 بی خبر از فریب فردا ها

25 روی مژگان نازکم می ریخت

26 چشمهای تو چون غبار طلا

27 تنم از حس دستهای تو داغ

28 گیسویم در تنفس تورها

29 می شکفتم ز عشق و می گفتم

30 هر که دلداده شد به دلدارش

31 ننشیند به قصد آزارش

32 برود چشم من به دنبالش

33 برود عشق من نگهدارش

34 آه اکنون تو رفته ای و غروب

35 سایه میگسترد به سینه راه

36 نرم نرمک خدای تیره ی غم

37 می نهد پا به معبد نگهم

38 می نویسد به روی هر دیوار

39 آیه هایی همه سیاه سیاه

40 فروغ فرخزاد