بودم به کارگاه از نیما یوشیج اشعار پراکنده 45

1 بودم به کارگاه جوانی

2 دوران روزهای جوانی مرا گذشت

3 در عشق های دلکش و شیرین

4 (شیرین چو وعده ها)

5 یا عشق های تلخ کز آنم نبود کام.

6 فی الجمله گشت دور جوانی مرا تمام.

7 *

8 آمد مرا گذار به پیری

9 اکنون که رنگ پیری بر سر کشیده ام

10 فکری است باز در سرم از عشق های تلخ

11 لیک او نه نام داند از من نه من از او

12 فرق است در میانه که در غره یا به سلخ.

13 (اشعار نیما یوشیج)

14 زردها بی خود قرمز نشده اند

15 قرمزی رنگ نینداخته است

16 بی خودی بر دیوار.

17 صبح پیدا شده از آن طرف کوه ازاکو اما

18 وازانا پیدا نیست

19 گرته ی روشنی مرده ی برفی همه کارش آشوب

20 بر سر شیشه ی هر پنجره بگرفته قرار.

21 وازانا پیدا نیست

22 من دلم سخت گرفته است از این

23 میهمان خانه ی مهمان کش روزش تاریک

24 که به جان هم نشناخته انداخته است:

25 چند تن خواب آلود

26 چند تن نا هموار

27 چند تن نا هشیار.

28 تی تیک تی تیک

29 در این کران ساحل و به نیمه شب

30 نک می زند

31 سیولیشه

32 روی شیشه.

33 به او هزار بار

34 ز روی پند گفته ام

35 که در اطاق من ترا

36 نه جا برای خوابگاست

37 من این اطاق را به دست

38 هزار بار رفته ام.

39 چراغ سوخته

40 هزار بر لبم

41 سخن به مهر دوخته.

42 ولیک بر مراد خود

43 به من نه اعتناش او

44 فتاده است در تلاش او

45 به فکر روشنی کز آن

46 فریب دیده است و باز

47 فریب می خورد همین زمان.

48 به تنگنای نیمه شب

49 که خفته روزگار پیر

50 چنان جهان که در تعب

51 کوبد سر

52 کوبد پا.

53 تی تیک تی تیک

54 سوسک سیا

55 سیولیشه

56 نک می زند

57 روی شیشه.

58 (اشعار نیما یوشیج)