ای ترک حور زاده، ز تندی از اوحدی مراغه‌ای غزل 811
1. ای ترک حور زاده، ز تندی و کودکی
خون دل شکستهٔ ما را چه می‌مکی؟
...
بر ما ستم و خواری، ای از اوحدی مراغه‌ای غزل 812
1. بر ما ستم و خواری، ای طرفه پسر تا کی؟
وندر پی وصلت ما پوینده بسر تا کی؟
...
جانا؛ غم ما نداشتن از اوحدی مراغه‌ای غزل 813
1. جانا؛ غم ما نداشتن تا کی؟
ما را به جفا گذاشتن تا کی؟
...
با چنان شیوه و شیرینی از اوحدی مراغه‌ای غزل 814
1. با چنان شیوه و شیرینی و دلبندی و شنگی
نتوان دل به تو دادن، که به جوری و به جنگی
...
گفتم که: بگذرانم روزی از اوحدی مراغه‌ای غزل 815
1. گفتم که: بگذرانم روزی به نام و ننگی؟
خود با کمند عشقم وزنی نبود و سنگی
...
ای دل پر هوش ما با همه از اوحدی مراغه‌ای غزل 816
1. ای دل پر هوش ما با همه فرزانگی
شد ز غم آن پری فاش به دیوانگی
...
نه بیگانه‌ای، ای بت از اوحدی مراغه‌ای غزل 817
1. نه بیگانه‌ای، ای بت خانگی
مکن با من خسته بیگانگی
...
از چهره لاله سازی و از اوحدی مراغه‌ای غزل 818
1. از چهره لاله سازی و از زلف سنبلی
تا از خجالت تو نروید دگر گلی
...
ای بر شفق نهاده از شام از اوحدی مراغه‌ای غزل 819
1. ای بر شفق نهاده از شام زلف خالی
بر گرد ماه بسته از رنگ شب هلالی
...
سرم بی‌دولتست، ار از اوحدی مراغه‌ای غزل 820
1. سرم بی‌دولتست، ار نه ز پایت کی شدی خالی؟
که حور نرگسین چشمی و ماه عنبرین خالی
...
آن خان خانان را ببین، از اوحدی مراغه‌ای غزل 821
1. آن خان خانان را ببین، بر صندلی یللی بلی
می‌گیر و زانو زن برش، گر مقبلی یللی بلی
...
زهی! نادیده از خوبان از اوحدی مراغه‌ای غزل 822
1. زهی! نادیده از خوبان کسی مثل تو در خیلی
اگر روی ترا دیدی چو من مجنون شدی لیلی
...