تا برگذشت پیشم باز از اوحدی مراغه‌ای غزل 609
1. تا برگذشت پیشم باز آن پری خرامان
نقش مرا فرو شست از لوح نیک نامان
...
کأس می در دست و کوس عشق از اوحدی مراغه‌ای غزل 610
1. کأس می در دست و کوس عشق بر بامستمان
چون بود انکار با می خواره و با مستمان؟
...
قصهٔ یار سبک روح نگفتم از اوحدی مراغه‌ای غزل 611
1. قصهٔ یار سبک روح نگفتم به گرانان
که چنین حال نشاید که بگویند به آنان
...
به ترک وصل آن تنگ شکر از اوحدی مراغه‌ای غزل 612
1. به ترک وصل آن تنگ شکر کردن، توان؟ نتوان
چو او باشد بغیر از او نظر کردن، توان؟ نتوان
...
آن کمان ابرو به تیر از اوحدی مراغه‌ای غزل 613
1. آن کمان ابرو به تیر انداختن
عالمی را صید خواهد ساختن
...
تا به کی این بستن و بگسیختن؟ از اوحدی مراغه‌ای غزل 614
1. تا به کی این بستن و بگسیختن؟
سیر نگشتی تو ز خون ریختن؟
...
ترا رسد گره مشک بر قمر از اوحدی مراغه‌ای غزل 615
1. ترا رسد گره مشک بر قمر بستن
به گاه شیوه‌گری لعل بر شکر بستن
...
امشب ز هجر یار بخواهم از اوحدی مراغه‌ای غزل 616
1. امشب ز هجر یار بخواهم گریستن
زارم ز عشق و زار بخواهم گریستن
...
سهل باشد روزه از نانی از اوحدی مراغه‌ای غزل 617
1. سهل باشد روزه از نانی و آبی داشتن
روزه از روی چنان باشد عذابی داشتن
...
چو دل نمی‌دهد از کوی از اوحدی مراغه‌ای غزل 618
1. چو دل نمی‌دهد از کوی دوست برگشتن
ضرورتست در آن آستان به سر گشتن
...
شیرین‌تر از دلدار از اوحدی مراغه‌ای غزل 619
1. شیرین‌تر از دلدار من دلدار نتوان یافتن
مسکین‌تر از من عاشقی غم‌خوار نتوان یافتن
...
از تو میسر نشد کنار از اوحدی مراغه‌ای غزل 620
1. از تو میسر نشد کنار گرفتن
پیش تو داند دلم قرار گرفتن
...