مسلمانان، سلامت به، از اوحدی مراغه‌ای غزل 489
1. مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
دل بیچارگان از خود مرنجانید، من گفتم
...
ای که رفتی و نرفتی نفسی از اوحدی مراغه‌ای غزل 490
1. ای که رفتی و نرفتی نفسی از یادم
خاک پای تو چو گشتم چه دهی بر بادم؟
...
دگر رخت ازین خانه بر از اوحدی مراغه‌ای غزل 491
1. دگر رخت ازین خانه بر در نهادم
دگر خاک آن کوچه بر سر نهادم
...
معراج ما به روح و روان از اوحدی مراغه‌ای غزل 492
1. معراج ما به روح و روان بود صبح دم
دیدار ما به دیدهٔ جان بود صبح دم
...
اگر آن یار سیه چرده از اوحدی مراغه‌ای غزل 493
1. اگر آن یار سیه چرده ببیند رخ زردم
هم به نوعی که تواند بکند چارهٔ دردم
...
غافل چرایی؟ جانا، از اوحدی مراغه‌ای غزل 494
1. غافل چرایی؟ جانا، ز دردم
رحمت کن آخر بر روی زردم
...
هر چند به کوی او دیرست از اوحدی مراغه‌ای غزل 495
1. هر چند به کوی او دیرست که پی بردم
بسیار بگردیدم تا راه بوی بردم
...
من بادهٔ عشق نوش کردم از اوحدی مراغه‌ای غزل 496
1. من بادهٔ عشق نوش کردم
چون مست شدم خروش کردم
...
ز عشقت روز اول من به از اوحدی مراغه‌ای غزل 497
1. ز عشقت روز اول من به شهر اندر ندی کردم
به آخر چون در افتادم سر خود را فدی کردم
...
بیا، بیا که ز مهرت به از اوحدی مراغه‌ای غزل 498
1. بیا، بیا که ز مهرت به جان همی گردم
به بوی وصل تو گرد جهان همی گردم
...
می‌خانه را بگشای در، از اوحدی مراغه‌ای غزل 499
1. می‌خانه را بگشای در، کامروز مخمور آمدم
نزدیک من نه جام می، کز منزل دور آمدم
...
از آن لب چون به یک بوسه از اوحدی مراغه‌ای غزل 500
1. از آن لب چون به یک بوسه من بیمار خرسندم
نخواهم شیشهٔ نوش و نباید شربت قندم
...