مستم از بادهٔ مهر تو، مرا مست مهل از اوحدی مراغه‌ای غزل 465
1. مستم از بادهٔ مهر تو، مرا مست مهل
رفتم از دست، دمی دست من از دست مهل
گر درد سر نباشدت، ای باد صبحدم از اوحدی مراغه‌ای غزل 466
1. گر درد سر نباشدت، ای باد صبحدم
روزی به دستگیری ما رنجه کن قدم
توبه کردم ز توبه کردن خام از اوحدی مراغه‌ای غزل 467
1. توبه کردم ز توبه کردن خام
ببر این جامه و بیار آن جام
قاصرات الطرف فی حجب الخیام از اوحدی مراغه‌ای غزل 468
1. قاصرات الطرف فی حجب الخیام
حال ترکانست گویی والسلام
من که باشم؟ که به من نامه فرستند و سلام از اوحدی مراغه‌ای غزل 469
1. من که باشم؟ که به من نامه فرستند و سلام
گو: به دشنام ز من یاد کن از لب، که تمام
من درین شهر پای بند توام از اوحدی مراغه‌ای غزل 470
1. من درین شهر پای بند توام
عاشق قامت بلند توام
ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام از اوحدی مراغه‌ای غزل 471
1. ماهرویا، عاشق آن صورت پاک توام
بندهٔ قد خوش و رفتار چالاک توام
من چو همین حرف الف دیده‌ام از اوحدی مراغه‌ای غزل 472
1. من چو همین حرف الف دیده‌ام
حرف دگر زان نپسندیده‌ام
فاش گشت آن ماجری، کز مرد و زن پوشیده‌ام از اوحدی مراغه‌ای غزل 473
1. فاش گشت آن ماجری، کز مرد و زن پوشیده‌ام
سر به سر گفتند آن کو تن به تن پوشیده‌ام
به مسجد ره نمی‌دانم، گرفتار خراباتم از اوحدی مراغه‌ای غزل 474
1. به مسجد ره نمی‌دانم، گرفتار خراباتم
جزین کاری نمی‌دانم که: در کار خراباتم
تا دل اندر پیچ آن زلف به تاب انداختم از اوحدی مراغه‌ای غزل 475
1. تا دل اندر پیچ آن زلف به تاب انداختم
جان خود در آتش و تن در عذاب انداختم
اگر به مجلس قاضی نموده‌اند که: مستم از اوحدی مراغه‌ای غزل 476
1. اگر به مجلس قاضی نموده‌اند که: مستم
مرا ازان چه تفاوت؟ که رند بودم و هستم