چون قد تو در چمن نباشد از اوحدی مراغه‌ای غزل 239
1. چون قد تو در چمن نباشد
چون روی تو یاسمن نباشد
رنگین‌تر از رخ تو گل از اوحدی مراغه‌ای غزل 240
1. رنگین‌تر از رخ تو گل در چمن نباشد
چون عارض تو ماهی در انجمن نباشد
سر عشق از خرد برون باشد از اوحدی مراغه‌ای غزل 241
1. سر عشق از خرد برون باشد
عشق را پیشرو جنون باشد
بیدلان را چاره از روی از اوحدی مراغه‌ای غزل 242
1. بیدلان را چاره از روی دلارامی نباشد
هر که عاشق گردد، او را در دل آرامی نباشد
هر نقش که پیش آید گویم: از اوحدی مراغه‌ای غزل 243
1. هر نقش که پیش آید گویم: مگر او باشد
چون او برود، گویم: آن دگر او باشد
با عارض و زلفت قمر و از اوحدی مراغه‌ای غزل 244
1. با عارض و زلفت قمر و قیر چه باشد؟
پیش لب و رویت شکر و شیر چه باشد؟
دوشت به خواب دیدم، از اوحدی مراغه‌ای غزل 245
1. دوشت به خواب دیدم، تعبیر این چه باشد؟
با من به خشم بودی، تاثیر این چه باشد
آن کس که دلیش بوده باشد از اوحدی مراغه‌ای غزل 246
1. آن کس که دلیش بوده باشد
و آن دل صنمی ربوده باشد
او همانا نابهٔ شبهای از اوحدی مراغه‌ای غزل 247
1. او همانا نابهٔ شبهای من نشنیده باشد
ورنه هم بر گریهای زار من بخشیده باشد
چون من سر تو دارم سامانم از اوحدی مراغه‌ای غزل 248
1. چون من سر تو دارم سامانم از که باشد؟
دردم تو می‌فرستی، درمانم از که باشد؟
بی‌روی تو جان در تن از اوحدی مراغه‌ای غزل 249
1. بی‌روی تو جان در تن بیمار همی باشد
دل شیفته می‌گردد، تن زار همی باشد
ز بلبل بوستان پر ناله از اوحدی مراغه‌ای غزل 250
1. ز بلبل بوستان پر ناله و فریاد خواهد شد
که صحرا سبز و گلها سرخ و دلها شاد خواهد شد