قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید عنصری بلخی

1 چگونه گیرد پنجاه قلعۀ معروف یکی سفر که کند در نواحی لوهر

1 بلفظ هندو کالنجر آن بود معنیش که آهن است و بدو هر دم از فساد خبر

1 چو ده دهی(؟) که بد و نیک وقف بود برو به زنگبار و به هند و به سند و چالندر

1 تو چگونه رهی که دست اجل بر سر تو همی زند سر پاس

1 تاسه گردم ترا چو حق شنوی من نگویم رواست شوتوبتاس

1 بلبل همی سرآید چون بارید قالوس و قفل رومی و جالینوس

1 خود فزاید همیشه مهر فروغ خود نماید همیشه گوهر اخش

1 تو نبینی که اسب توسن را بگه نعل بر نهند لبیش

1 دندان و عارض بتم از من ببرد هوش کاین در نوش طعمست ، آن ماه مشکپوش

2 جوشان شده دو زلف بت من بروی بر جانم بر آتش است از آن آمده بجوش

3 اندر چهار چیزش دارم چهار چیز هر شب از آن ببردن دل گشته سخت کوش

4 اندر سمن بنفشه و اندر صدف گهر اندر سهیل سنبل و اندر عقیق نوش

1 خود فزاید همیشه گوهر اخش خود فزاید همیشه مهر فروغ