عجب دو چیز بیک چیز از عنصری بلخی قصیده-قطعه 97
1. عجب دو چیز بیک چیز داد یک چیزش
بملک داد سر تیغ او قرار و قوام
دو چیز را حرکاتش از عنصری بلخی قصیده-قطعه 98
1. دو چیز را حرکاتش همی دو چیز دهد
علوم را درجات و نجوم را احکام
سه چیز را بگرفتند از عنصری بلخی قصیده-قطعه 99
1. سه چیز را بگرفتند از سه چیز همه
ز دولت اصل و ز حق صحبت وز فخر سنام
چهار چیز بدو چیز از عنصری بلخی قصیده-قطعه 100
1. چهار چیز بدو چیز داد نیز هم او
بخلق زهد و امان و بدین صلاح و نظام
چون بایشان باز از عنصری بلخی قصیده-قطعه 101
1. چون بایشان باز خورد آسیب شاه کامیاب
جنگ ایشان عجز گشت و سحر ایشان بادزم
سر زلف مشکین جانان از عنصری بلخی قصیده-قطعه 102
1. سر زلف مشکین جانان من
مرا کشت و پیچید بر جان من
بکرد با دل تو ای از عنصری بلخی قصیده-قطعه 103
1. بکرد با دل تو ای ملک وفا بیعت
بکرد با سیر پاک تو هنر پیمان
تو آن شاهی که اندر از عنصری بلخی قصیده-قطعه 104
1. تو آن شاهی که اندر شرق و در غرب
جهود و گبر و ترسا و مسلمان
پاسخی ده تا نشان از عنصری بلخی قصیده-قطعه 105
1. پاسخی ده تا نشان یابم ز ناپیدا دهان
در جهان هرگز که دید از چیز ناپیدا نشان
آیین عجم رسم جهاندار از عنصری بلخی قصیده-قطعه 106
1. آیین عجم رسم جهاندار فریدون
بر شاه جهاندار فری باد و همایون
از فتح و ظفر بینم از عنصری بلخی قصیده-قطعه 107
1. از فتح و ظفر بینم بر نیزۀ تو عقد
وز فرّ و هنر بینم بر دیزۀ تو یون
زین هر دو زمین هر از عنصری بلخی قصیده-قطعه 108
1. زین هر دو زمین هر چه گیا روید تا حشر
بیخش همه روئین بود و شاخ طبر خون