من طالب خنج تو شب از عنصری بلخی قصیده-قطعه 145
1. من طالب خنج تو شب و روز
اندر پی کشتنم چرائی
1. من طالب خنج تو شب و روز
اندر پی کشتنم چرائی
1. ز پالان فزونست ریش رشید
تنیده در آن خانه صد دیو پای
1. شکرک از آن دو لبک تو بچنم اگر تو یله کنی
به سرک تو که بزنمت به پدر اگر تو گله کنی
1. ای مایۀ طربم و آرام روز و شبم
من خنج تو طلبم تو رنج من طلبی