از ضعف تنت رفته توان از نظیری نیشابوری رباعی 85
1. از ضعف تنت رفته توان همه کس
وز درد تو خسته استخوان همه کس
...
1. از ضعف تنت رفته توان همه کس
وز درد تو خسته استخوان همه کس
...
1. عاشق که طریق عشق آموزندش
چون شعله ز پا تا به سر افروزندش
...
1. دم چند فروزی از سخن چینی خویش
شرمنده نمی شوی ز رنگینی خویش
...
1. صد ره شده ام به بیخ و بن جویی خویش
یک زشت ندیده ام به نیکویی خویش
...
1. گلشن که بهار ساخته جانورش
طاووس نگارین شده پا تا به سرش
...
1. از حسرت من حاصل دوران همه ذوق
وز کام دلم نصیب حرمان همه ذوق
...
1. یک قوم مسافر ز سرمایه خجل
جویای تو گشته ایم منزل منزل
...
1. می آمد و صد سپاه ناز از دنبال
جولان به زمین و آسمانش پامال
...
1. دنباله دو خاطر خودرای خودم
بی زحمت ره آبله پای خودم
...
1. یک معرکه خویش را به جایی نزدیم
یک مرتبه حرف خون بهایی نزدیم
...
1. اندر ره و بی ره همه جا گردیدیم
با مؤمن و کافر آشنا گردیدیم
...
1. از کعبه به دیر بادهکش میآرم
وز خاک به سوی شعله غش میآرم
...