روزی که گرفت کاتب از نظیری نیشابوری رباعی 109
1. روزی که گرفت کاتب صنع قلم
مشکل دهنش به هیچ گردید رقم
ترک همه کس ز بی تمیزی از نظیری نیشابوری رباعی 110
1. ترک همه کس ز بی تمیزی کردیم
با خویش نشسته عطربیزی کردیم
پر می بینم که بینوا از نظیری نیشابوری رباعی 111
1. پر می بینم که بینوا می آیم
بیگانه ز خویش و آشنا می آیم
گر از مشهد اگر ز بلخ از نظیری نیشابوری رباعی 112
1. گر از مشهد اگر ز بلخ آمده‌ایم
از غره جاهلی به سلخ آمده‌ایم
گه بر سر فرمان تو از نظیری نیشابوری رباعی 113
1. گه بر سر فرمان تو جان افشانم
گه بر رقمش گنج روان افشانم
فرمان تو بشنوم به از نظیری نیشابوری رباعی 114
1. فرمان تو بشنوم به پرواز آیم
وز فخر به سر نهم سرافراز آیم
فرمان تو آمد و ز جا از نظیری نیشابوری رباعی 115
1. فرمان تو آمد و ز جا برجستم
می خواندم و اسباب سفر می بستم
بر خوان صلات تا به از نظیری نیشابوری رباعی 116
1. بر خوان صلات تا به کی لقمه خام
در جام عطات چند این آب حرام
کم جو که به قیمتست از نظیری نیشابوری رباعی 117
1. کم جو که به قیمتست سرمایه من
بنشین که بته نیفتی از پایه من
از می لبش آتش تر آورد از نظیری نیشابوری رباعی 118
1. از می لبش آتش تر آورد برون
از آب به خنده شکر آورد برون
عیسی نفسی غبارت از نظیری نیشابوری رباعی 119
1. عیسی نفسی غبارت از دم بفشان
روحی ز وجود گرد آدم بفشان
بنمای رخ و شکفته از نظیری نیشابوری رباعی 120
1. بنمای رخ و شکفته رویم گردان
بگشای لب و فرشته خویم گردان