رباعیات در دیوان اشعار نظیری نیشابوری

1 پر می بینم که بینوا می آیم بیگانه ز خویش و آشنا می آیم

2 ای کاش چو رفتنم ندانم به کجاست می دانستم که از کجا می آیم؟

1 گر از مشهد اگر ز بلخ آمده‌ایم از غره جاهلی به سلخ آمده‌ایم

2 همچون می کهنه سودمندیم به طبع هرچند چو پند پیر تلخ آمده‌ایم

1 گه بر سر فرمان تو جان افشانم گه بر رقمش گنج روان افشانم

2 بر سر نهم و چو بحر و کان جوش زنم پس از ته دل گنج بر آن افشانم

1 فرمان تو بشنوم به پرواز آیم وز فخر به سر نهم سرافراز آیم

2 تو کوهی و من صوت سخن امیدست چون در تو رسم زود به جا بازآیم

1 فرمان تو آمد و ز جا برجستم می خواندم و اسباب سفر می بستم

2 زان دم که گرفت این بشارت دستم برخاستم و دگر ز پا ننشستم

1 بر خوان صلات تا به کی لقمه خام در جام عطات چند این آب حرام

2 صبری که نمک برشته تر گردد دل سعیی که به من سرشته تر گردد جام

1 کم جو که به قیمتست سرمایه من بنشین که بته نیفتی از پایه من

2 آهسته که راه بوالعجب باریکست دوشی نخوری در روش سایه من

1 از می لبش آتش تر آورد برون از آب به خنده شکر آورد برون

2 خورشید ستاره بر مزارم بارید تا از شبه یار گوهر آورد برون

1 عیسی نفسی غبارت از دم بفشان روحی ز وجود گرد آدم بفشان

2 وجدی کن و زین طلسم خاکی بدرآی شوری کن و قید جسم از هم بفشان

1 بنمای رخ و شکفته رویم گردان بگشای لب و فرشته خویم گردان

2 زان خط که چراگاه غزال نظرست بردار نقاب و مشگ بویم گردان