رباعیات در دیوان اشعار نظیری نیشابوری

1 رو جانب حق از همه سو باید بود در کوشش نفی مو به مو باید کرد

2 از بهر ظهور تو نهان گشته تو را در ستر خود و ظهور او باید بود

1 دل آرم و غم برو نما بستانم راحت دهم و عوض بلا بستانم

2 هر داروی دردی که طبیبم آرد بفروشم و درد در بها بستانم

1 هر سو به تن از زخم مهی کاسته ای یا صفحه گل از رقم آراسته ای

2 چون شعله آتشین که از خوردن چوب سرکش تر و خانه سوزتر خاسته ای

1 اندر ره و بی ره همه جا گردیدیم با مؤمن و کافر آشنا گردیدیم

2 بتخانه و کعبه ام به مقصد نرساند ره پای و سری نداشت و اگر دیدیم

1 هان بلبل هان صفیر محکم ندهی تا طوطی غنچه نشکفد دم ندهی

2 از غیب به باغ طایران آمده اند خامش که ز شاخسارشان رم ندهی

1 یک دم دل شاد را به صد دم ندهی واندم به دم عیسی مریم ندهی

2 مرغان ضمیر از صفا رام شوند جمع آی که از تفرقه شان رم ندهی

1 یک معرکه خویش را به جایی نزدیم یک مرتبه حرف خون بهایی نزدیم

2 صد قافله شهید بر ما بگذشت ما مرده چنان که دست و پایی نزدیم

1 برگیر نقاب و بختم از جا بردار بنمای رخ و لاله حمرا بردار

2 جان در ته پای می رود زلف بکش در از سر زلف می رود پا بردار

1 دنباله دو خاطر خودرای خودم بی زحمت ره آبله پای خودم

2 صد پرده درم ز خود نیایم بیرون صد مرحله پیمایم و بر جای خودم

1 چندان که به حکمت گروی دورتری تا می شمری نجوم بی نورتری

2 آن کور که تو راه ازو می پرسی او می داند که تو ازو کورتری