رباعیات در دیوان اشعار نظیری نیشابوری

1 از سعی زمانه کار من نفزاید در قرب کس اعتبار من نفزاید

2 من گوهرم آرایش و افزایش کس در وزن من و عیار من نفزاید

1 نی باده عز و جاه مستم دارد نی فاقه و فقر زیردستم دارد

2 چندان که شکستگی بود با من نیست کی دست سپهر بر شکستم دارد

1 دی غافلم آن مایه دین پیش آمد قهرش به سیاست از کمین پیش آمد

2 با غمزه نگه رفت که صلح انگیزد صد عقده اش از چین جبین پیش آمد

1 تا باغ به دست باغبان خواهد بود گل خواهد کرد و گلفشان خواهد بود

2 حسن رخ گل پرده دری خواهد کرد گر در پس صد پرده نهان خواهد بود

1 صد فکر اثر ز طاعتم بردارد صد سهو سر از عبادتم بردارد

2 با این وسواس نیتم نیست درست غسال مگر جنابتم بردارد

1 حالی دارم که دیده نادیده شود طبعی که پسند ناپسندیده شود

2 آن را که دل و دماغ شوریده شود بینایی دیده پرده دیده شود

1 طوفان شد و سبزه ام به آبی نرسد کشتم به ترشح سحابی نرسد

2 سوزد عطشم اگرچه از سایه ابر هرگز قدمم به آفتابی نرسد

1 نی حوصله ام که جرعه مستم دارد نی حرص که فاقه زیر دستم دارد

2 من همت مطلقم که مستی و خمار می نتواند بلند و پستم دارد

1 سیلاب سرشگ آبرو می ریزد شوریدگیم ز گفتگو می ریزد

2 کو زهد؟ و کدام توبه؟ سودای کسی می بر سر من سبو سبو می ریزد

1 صبحست و خروش بلبلان می‌آید برخیز که سنگ در فغان می‌آید

2 این ناله مرغان سحر پیغامیست کز بیداران به خفتگان می‌آید