چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی از نظیری غزل 525
1. چه باید مرد را، طبع بلند و مشرب نابی
نگارین چهره ای، مجموعه خوبی ز هر بابی
عقلم وداع عصمت کرد از تنگ شرابی از نظیری غزل 526
1. عقلم وداع عصمت کرد از تنگ شرابی
عشقم نگاه دارد از مستی و خرابی
نیست با مشاطه گلبن طرازم حاجتی از نظیری غزل 527
1. نیست با مشاطه گلبن طرازم حاجتی
عشق اگر خواهد بروید بر سفالی جنتی
دریغ از صف مردان برون نتاخت یکی از نظیری غزل 528
1. دریغ از صف مردان برون نتاخت یکی
دو کون را به یکی داو درنباخت یکی
دو گرم و رخ زرد از که داری؟ از نظیری غزل 529
1. دو گرم و رخ زرد از که داری؟
سرت گردم به دل درد از که داری؟
چند ما را به مدارا و فسون بند کنی؟ از نظیری غزل 530
1. چند ما را به مدارا و فسون بند کنی؟
تا کی این رشته شود پاره و پیوند کنی؟
چو لعبتان خیال اند آدمی و پری از نظیری غزل 531
1. چو لعبتان خیال اند آدمی و پری
به اختیار مشعبد کنند جلوه گری
از ما نهان ز کثرت اغیار بوده ای از نظیری غزل 532
1. از ما نهان ز کثرت اغیار بوده ای
چون گل به زیر پرده صد خار بوده ای
به مویی بسته صبرم نغمه تارست پنداری از نظیری غزل 533
1. به مویی بسته صبرم نغمه تارست پنداری
دلم از هیچ می رنجد دل یارست پنداری
چمن قربانگه دنیای خونخوارست پنداری از نظیری غزل 534
1. چمن قربانگه دنیای خونخوارست پنداری
دریغا گل که شاخ گلبنش دارست پنداری
دریغا در چنین فصلی حریفم یار بایستی از نظیری غزل 535
1. دریغا در چنین فصلی حریفم یار بایستی
میان بلبلانم جای در گلزار بایستی
گر حسن جمال تو طلبکار نبودی از نظیری غزل 536
1. گر حسن جمال تو طلبکار نبودی
در خانقه و بتکده دیار نبودی