عشق افسر ز سر جم به اشارت برده از نظیری غزل 501
1. عشق افسر ز سر جم به اشارت برده
با سپاهی دل محمود به غارت برده
فکر و غم را سر به جان مردم ناشاد ده از نظیری غزل 502
1. فکر و غم را سر به جان مردم ناشاد ده
ما به تو شادیم ما را خاطر آزاد ده
از خوی تند و سرکشت کس ایمن و خشنود نه از نظیری غزل 503
1. از خوی تند و سرکشت کس ایمن و خشنود نه
صد بار رنجیدی ز ما ما را گناهی بود؟ نه
از گلستان گل به بازار آمده از نظیری غزل 504
1. از گلستان گل به بازار آمده
عید مرغان گرفتار آمده
شاهدی بر سر این کوچه پدیدار شده از نظیری غزل 505
1. شاهدی بر سر این کوچه پدیدار شده
هر که زین راه گذشتست گرفتار شده
در بند تو زنجیر گرفتار شکسته از نظیری غزل 506
1. در بند تو زنجیر گرفتار شکسته
زندان شده صد رخنه و دیوار شکسته
آنی که به جان ناز تو را حور کشیده از نظیری غزل 507
1. آنی که به جان ناز تو را حور کشیده
خورشید به چشم از رخ تو نور کشیده
دیوانه‌ام ز خانه مشوش برآمده از نظیری غزل 508
1. دیوانه‌ام ز خانه مشوش برآمده
طوفانم از تنور پرآتش برآمده
روندگان ملولیم روبهم کرده از نظیری غزل 509
1. روندگان ملولیم روبهم کرده
دماغ در سر افسانه های غم کرده
در عهد تو یک سر به گریبان نرسیده از نظیری غزل 510
1. در عهد تو یک سر به گریبان نرسیده
کش چاک دل از سینه به دامان نرسیده
تو بر سر کودکان نهاده از نظیری غزل 511
1. تو بر سر کودکان نهاده
ما بر کف دست جان نهاده
کیست این از روی رعنایی به جولان آمده از نظیری غزل 512
1. کیست این از روی رعنایی به جولان آمده
کرده بر هرکس نظر بر خویش نازان آمده