عشق افسر ز سر جم به اشارت از نظیری نیشابوری غزل 501
1. عشق افسر ز سر جم به اشارت برده
با سپاهی دل محمود به غارت برده
فکر و غم را سر به جان از نظیری نیشابوری غزل 502
1. فکر و غم را سر به جان مردم ناشاد ده
ما به تو شادیم ما را خاطر آزاد ده
از خوی تند و سرکشت کس از نظیری نیشابوری غزل 503
1. از خوی تند و سرکشت کس ایمن و خشنود نه
صد بار رنجیدی ز ما ما را گناهی بود؟ نه
از گلستان گل به بازار از نظیری نیشابوری غزل 504
1. از گلستان گل به بازار آمده
عید مرغان گرفتار آمده
شاهدی بر سر این کوچه از نظیری نیشابوری غزل 505
1. شاهدی بر سر این کوچه پدیدار شده
هر که زین راه گذشتست گرفتار شده
در بند تو زنجیر گرفتار از نظیری نیشابوری غزل 506
1. در بند تو زنجیر گرفتار شکسته
زندان شده صد رخنه و دیوار شکسته
آنی که به جان ناز تو از نظیری نیشابوری غزل 507
1. آنی که به جان ناز تو را حور کشیده
خورشید به چشم از رخ تو نور کشیده
دیوانه‌ام ز خانه مشوش از نظیری نیشابوری غزل 508
1. دیوانه‌ام ز خانه مشوش برآمده
طوفانم از تنور پرآتش برآمده
روندگان ملولیم روبهم از نظیری نیشابوری غزل 509
1. روندگان ملولیم روبهم کرده
دماغ در سر افسانه های غم کرده
در عهد تو یک سر به گریبان از نظیری نیشابوری غزل 510
1. در عهد تو یک سر به گریبان نرسیده
کش چاک دل از سینه به دامان نرسیده
تو بر سر کودکان نهاده از نظیری نیشابوری غزل 511
1. تو بر سر کودکان نهاده
ما بر کف دست جان نهاده
کیست این از روی رعنایی از نظیری نیشابوری غزل 512
1. کیست این از روی رعنایی به جولان آمده
کرده بر هرکس نظر بر خویش نازان آمده