دلم گداخته غم وز تنم از نظیری نیشابوری غزل 513
1. دلم گداخته غم وز تنم توان رفته
ز گرمی جگرم مغز استخوان رفته
آب رز در خم آتشین نشده از نظیری نیشابوری غزل 514
1. آب رز در خم آتشین نشده
سیر ازو خاک جرعه چین نشده
کجایی ای گل و مل را به از نظیری نیشابوری غزل 515
1. کجایی ای گل و مل را به رنگ و بو کرده
جنان جمال تو نادیده آرزو کرده
دل بر این ناخوش آشیانه از نظیری نیشابوری غزل 516
1. دل بر این ناخوش آشیانه منه
چشم بر شفقت زمانه منه
غم به سزا داده‌ای دل از نظیری نیشابوری غزل 517
1. غم به سزا داده‌ای دل به نوا کرده‌ای
از تو پذیرفته‌ام هرچه عطا کرده‌ای
در شهر و کو هنگامه‌ها از نظیری نیشابوری غزل 518
1. در شهر و کو هنگامه‌ها بهر تماشا کرده‌ای
تا خلق را غافل کنی صد فتنه برپا کرده‌ای
دگر خدا بود ای دل سر از نظیری نیشابوری غزل 519
1. دگر خدا بود ای دل سر کجا داری
که یک دو روز شد آتش به زیر پا داری
درین میدان پر نیرنگ از نظیری نیشابوری غزل 520
1. درین میدان پر نیرنگ حیرانست دانایی
که یک هنگامه آرایست و صد کشور تماشایی
ازین مجلس نمی خیزد از نظیری نیشابوری غزل 521
1. ازین مجلس نمی خیزد دمی کاحیا کند گوشی
پیاله چشم بگشاید صراحی واکند گوشی
بر دماغم دویده شیدایی از نظیری نیشابوری غزل 522
1. بر دماغم دویده شیدایی
خردم را نمانده گنجایی
غیر از تو نگنجد به سرایی از نظیری نیشابوری غزل 523
1. غیر از تو نگنجد به سرایی که تو باشی
جز تو همه محوند به جایی که تو باشی
دیریست ز گوشه نقابی از نظیری نیشابوری غزل 524
1. دیریست ز گوشه نقابی
داریم امید فتح بابی