دلم گداخته غم وز تنم توان رفته از نظیری غزل 513
1. دلم گداخته غم وز تنم توان رفته
ز گرمی جگرم مغز استخوان رفته
آب رز در خم آتشین نشده از نظیری غزل 514
1. آب رز در خم آتشین نشده
سیر ازو خاک جرعه چین نشده
کجایی ای گل و مل را به رنگ و بو کرده از نظیری غزل 515
1. کجایی ای گل و مل را به رنگ و بو کرده
جنان جمال تو نادیده آرزو کرده
دل بر این ناخوش آشیانه منه از نظیری غزل 516
1. دل بر این ناخوش آشیانه منه
چشم بر شفقت زمانه منه
غم به سزا داده‌ای دل به نوا کرده‌ای از نظیری غزل 517
1. غم به سزا داده‌ای دل به نوا کرده‌ای
از تو پذیرفته‌ام هرچه عطا کرده‌ای
در شهر و کو هنگامه‌ها بهر تماشا کرده‌ای از نظیری غزل 518
1. در شهر و کو هنگامه‌ها بهر تماشا کرده‌ای
تا خلق را غافل کنی صد فتنه برپا کرده‌ای
دگر خدا بود ای دل سر کجا داری از نظیری غزل 519
1. دگر خدا بود ای دل سر کجا داری
که یک دو روز شد آتش به زیر پا داری
درین میدان پر نیرنگ حیرانست دانایی از نظیری غزل 520
1. درین میدان پر نیرنگ حیرانست دانایی
که یک هنگامه آرایست و صد کشور تماشایی
ازین مجلس نمی خیزد دمی کاحیا کند گوشی از نظیری غزل 521
1. ازین مجلس نمی خیزد دمی کاحیا کند گوشی
پیاله چشم بگشاید صراحی واکند گوشی
بر دماغم دویده شیدایی از نظیری غزل 522
1. بر دماغم دویده شیدایی
خردم را نمانده گنجایی
غیر از تو نگنجد به سرایی که تو باشی از نظیری غزل 523
1. غیر از تو نگنجد به سرایی که تو باشی
جز تو همه محوند به جایی که تو باشی
دیریست ز گوشه نقابی از نظیری غزل 524
1. دیریست ز گوشه نقابی
داریم امید فتح بابی