نگشت دامن گردی درین بیابان چاک از نظیری غزل 394
1. نگشت دامن گردی درین بیابان چاک
درون نتاخت سواری درین جهان چالاک
درهای بسته واشد ز آه سحر مبارک از نظیری غزل 395
1. درهای بسته واشد ز آه سحر مبارک
بانگ طلب برآمد دل را سفر مبارک
رسید فصل گل و عیش گلشنم نزدیک از نظیری غزل 396
1. رسید فصل گل و عیش گلشنم نزدیک
گلم به خرمن و خرمن به دامنم نزدیک
نقش دیبا چنان کشید فرنگ از نظیری غزل 397
1. نقش دیبا چنان کشید فرنگ
که ز من برد دانش و فرهنگ
تا عشق چه ها کند به بلبل از نظیری غزل 398
1. تا عشق چه ها کند به بلبل
بسیار دریده پرده گل
مرحبا ساقی خجسته جمال از نظیری غزل 399
1. مرحبا ساقی خجسته جمال
از جمالت دو کون مالامال
گر کشف حجب خواهی بستان می ناب اول از نظیری غزل 400
1. گر کشف حجب خواهی بستان می ناب اول
ور علم ازل جویی بگذر ز کتاب اول
درین بستان به جهد از خار بگسل از نظیری غزل 401
1. درین بستان به جهد از خار بگسل
چو گل خندان شو و از بار بگسل
به لغزش دست از دلدار مگسل از نظیری غزل 402
1. به لغزش دست از دلدار مگسل
گر افتد زلتی از کار مگسل
نیم ز کعبه به می خوردن مجاز خجل از نظیری غزل 403
1. نیم ز کعبه به می خوردن مجاز خجل
به پیش باده فروشم ز کشف راز خجل
زان شب که یار کرد نگاهی به سوی دل از نظیری غزل 404
1. زان شب که یار کرد نگاهی به سوی دل
دیگر به سوی خویش ندیدیم روی دل
نخست عشق به میخانه کرد نزول از نظیری غزل 405
1. نخست عشق به میخانه کرد نزول
به گرد مدرسه گردیدنست نامعقول